Þvagleki e. A. Rawlings

Fléttum vísifingrum þétt saman og nefnum. Nefnum þetta með öðru nafni. Annað. Þetta. Girðum skyrtuna ofaní skyrtuna. Herðum beltið yfir mjaðmirnar. Losum syljguna. Giruðm uppúr. Smeygjum nafni ofaní brækurnar. Rennum frá.

Berum tætlur í sjó. Rífum sjó í tætlur.

Brjóstkassi eða legháls í skurn: merkjum hluta til að fylgjast með. Veiðimenn stinga vængjum á íseigum, linum, brjóta um annað einsog annað er annað. Við flokkum á okkur snípinn í flöskur við sönkum, röðum upp, böðum, raulum nei bíddu hjössumst í gegnum hyldýpi nætur. Vængjalöng, drögum hland- og mígrenimettað rúmteppið nei bíddu mýgrútur af ofurlitlum bjöllum. Flögrum, rötum til heima í gleri. Byggjum skordýr einsog stungin, ómissandi, yfirborðskennd, stans.

A. Rawlings

Ljóðið birtist upphaflega í filling Station, og svo aftur í breyttri mynd í bókinni Wide slumber for Lepidopterists. Þýðandi er Hjörvar Pétursson.